Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 177/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich z 2015-01-19

Sygn. akt III RC 177 /14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Piotr Szynkura

Protokolant Zofia Wajda

po rozpoznaniu w dniu 19.01.2015 roku w Ząbkowicach Śląskich

sprawy z powództwa małoletniej powódki S. M. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową J. G.

przeciwko J. B.

o podwyższenie alimentów

I. zasądza od pozwanego J. B. tytułem podwyższonych alimentów na utrzymanie małoletniej powódki S. M. kwotę po 600 złotych miesięcznie (sześćset złotych), począwszy od dnia 03 września 2014 roku, raty płatne z góry do 15 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki J. G., w miejsce dotychczasowych alimentów w wysokości po 300 złotych miesięcznie, zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich w dniu 19 stycznia 2010 roku w sprawie sygnatura akt III RC 3/10

II. nakazuje pozwanemu aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Kasa tut. Sądu) kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt) tytułem kosztów postępowania w sprawie

III. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

Sygn. akt III RC 177/14

UZASADNIENIE

J. G., działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki S. M., pozwem z dnia 03.09.2014 r. wniosła przeciwko pozwanemu J. B. powództwo o podwyższenie alimentów z kwoty 300 zł miesięcznie, ustalonych na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl. z dnia 19.01.2010 r. w sprawie o sygn. akt III RC 3/10, do kwoty po 600 zł miesięcznie.

Uzasadniając swoje stanowisko J. G. wskazała, że powództwo o podwyższenie alimentów jest zasadne z uwagi na to, że obecna kwota alimentów nie jest wystarczająca, również ze względu na pojawienie się nowych potrzeb związanych z uczęszczaniem przez powódkę do szkoły (technikum hotelarskiego) z internatem. W związku z powyższym matka musi zapewnić córce zakwaterowanie w internacie, wyżywienie, środki czystości, odzież i obuwie, podręczniki i przybory szkolne, co wiąże się z wysokimi wydatkami. J. G. podała, że miesięcznie na utrzymanie córki wydaje kwotę 800 zł. Matka powódki od maja 2014 r. do listopada 2014 r. odbywa półroczny staż, otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 997,40 zł miesięcznie, a oprócz tego pobiera alimenty na dzieci w łącznej kwocie 700 zł i 212 zł zasiłku rodzinnego. J. G. dodała, że pragnie zapewnić córce jak najlepszy start w dorosłe życie i zapewnić jej wykształcenie. Wskazała, że córka jest dobrą uczennicą i ma wzorowe zachowanie w szkole.

Stanowisko powódki nie uległo zmianie w toku procesu.

Pozwany J. B. w odpowiedzi na pozew z dnia 01.10.2014 r. uznał powództwo do kwoty po 400 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie wnosząc o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, że jego obecna sytuacja materialna jest dość trudna. Z obecną żoną pozostaje w separacji, jest obciążony obowiązkiem alimentacyjnym na żonę w kwocie 300 zł, a na syna - 400 zł. Dodał, że w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych studiuje w Szkole Głównej (...) Pożarniczej w W., co wiąże się z koniecznością ponoszenia opłaty czesnego w wysokości 4 650 zł rocznie oraz kosztów dojazdów do W. na zajęcia. Nauka trwa osiem semestrów, zaś pozwany studiuje obecnie na trzecim semestrze. Wskazał ponadto, że matka powódki nie udowodniła, że ponosi wydatki na córkę S. w kwocie 800 zł. W ocenie pozwanego mąż J. G. wyjeżdża do pracy do Holandii, co jest źródłem dodatkowych dochodów rodziny.

Na rozprawie przed Sądem Rejonowym w Łomży w dniu 17.11.2014 r. J. B. słuchany w charakterze strony w drodze pomocy sądowej oświadczył, iż uznaje powództwo o podwyższenie alimentów na rzecz córki S. M. do kwoty po 350 zł miesięcznie, wnosząc o oddalenie powództwa w dalszej części.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka S. M., urodzona w dniu (...) w Z. Śl., jest córką J. G. i pozwanego J. B.. (okoliczność bezsporna)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl. z dnia 19.01.2010 r. w sprawie sygn. akt III RC 3/10 zobowiązano J. B. do łożenia na utrzymanie małoletniej S. M. tytułem podwyższonych alimentów kwoty po 300 zł miesięcznie, począwszy od dnia 19.01.2010 r., raty płatne do dnia 15-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat.

Dowód: - akta Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl., sygn. akt III RC 3/10

Matka powódki J. G. z zawodu jest kucharzem. W okresie zasądzenia ostatnich alimentów na rzecz córki pozostawała w związku małżeńskim z R. G. i posiadała na swoim utrzymaniu troje małoletnich dzieci. Nie posiadała stałego zatrudnienia - odbywała staż w Domu Pomocy Społecznej w Z. Śl., otrzymując z tego tytułu stypendium w kwocie 680 zł miesięcznie. Pobierała zasiłki rodzinne wraz dodatkami w łącznej kwocie 330 zł, a nadto alimenty na dzieci w łącznej kwocie 650 zł. Jej mąż R. G. był osobą bezrobotną z prawem do zasiłku w wysokości 422 zł miesięcznie. Nikt z rodziny nie pomagał J. G. finansowo. Rodzina mieszkała w wynajmowanym lokalu. Koszt utrzymania lokalu wraz z czynszem najmu wynosił około 1 000 zł miesięcznie.

Małoletnia S. M. miała wówczas 13 lat i uczęszczała do szóstej klasy szkoły podstawowej. Małoletnia chorowała przewlekle na astmę oskrzelową, w związku z czym matka przeznaczała kwotę około 100 zł na zakup leków.

Pozwany J. B. z zawodu jest technikiem pożarnictwa. W czasie poprzedniej sprawy alimentacyjnej mieszkał w Ł. w mieszkaniu należącym do swojej żony R. B.. Z małżonką pozostawał w nieformalnej separacji (zamieszkiwali wspólnie prowadząc oddzielne gospodarstwa domowe). Pozwany obciążony był obowiązkiem alimentacyjnym wobec żony w wysokości 300 zł oraz wobec syna H. B. w kwocie 200 zł miesięcznie. Pozwany był zatrudniony w K. Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Ł. na stanowisku starszego ratownika - kierowcy i osiągał wynagrodzenie za pracę w kwocie 2 815,27 zł netto miesięcznie.

Dowód: - akta Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl., sygn. akt III RC 3/10

J. G. w chwili obecnej nadal nie pracuje zawodowo - jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. Śl. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. W okresie od 12.05.2014 r. do 12.11.2014 r. odbywała staż, otrzymując z tego tytułu stypendium w wysokości 964,10 zł miesięcznie. Ponadto, J. G. pobiera na dwoje małoletnich dzieci zasiłki rodzinne w wysokości 212 zł miesięcznie oraz alimenty w wysokości 700 zł. Najstarsza córka J. G. jest już pełnoletnia. Nie uczy się i nie pracuje. Małoletni syn J. G. cierpi na astmę, z uwagi na co przyjmuje stałe leki (inhalatory).

Dowód: - zaświadczenie PUP w Z. Śl. z dnia 20.09.2014 r.

- zaświadczenie z (...) w Z. Śl. z dnia 16.09.2014 r. - k. 24

- zeznanie przedstawicielki ustawowej powódki J. G.– k. 33-33v.; 58v.

J. G. obecnie mieszka wraz z dziećmi w lokalu komunalnym przy ul. (...) w Z. Śl. Jest rozwiedziona z R. G., który zamieszkuje oddzielnie.

Z tytułu utrzymania i eksploatacji lokalu rodzina ponosi łącznie wydatki w kwocie około 420 zł w skali miesiąca, na co składają się: opłata za gaz – około 60 zł (cena jednej butli gazu), opłata za energię elektryczną – około 100 zł, opłata za czynsz – około 188 zł, opłata za wywóz nieczystości – 69 zł. Obecnie J. G. nie jest uprawniona do dodatku mieszkaniowego.

Dowód: - dowody opłaty czynszu za lokal i należności za energię elektryczną - k. 22-23

- zeznanie przedstawicielki ustawowej powódki J. G.– k. 33-33v.; 58v.

Małoletnia S. M. ukończyła 17 lat i w bieżącym roku szkolnym uczęszcza do drugiej klasy Technikum Hotelarskiego w K.. W trakcie roku szkolnego powódka od poniedziałku do piątku przebywa w internacie szkoły. Weekendy spędza w domu rodzinnym. Opłata za pobyt w internacie wynosi 60 zł miesięcznie. Opłata za wyżywienie to kwota około 160 zł miesięcznie. S. M. uzyskuje dobre wyniki w nauce. Koszty dojazdów na trasie Z. Śl. - K. - Z. Śl. wynoszą około 160 w skali miesiąca.

Dowód: - zaświadczenia Technikum w K. z dnia 04.09.2014 r. i 10.09.2014 r. - k. 29, 31

- dowody opłat za internat - k. 22-23

- świadectwo szkolne S. M. - k. 26-27

- zeznanie przedstawicielki ustawowej powódki J. G.– k. 33-33v.; 58v.

Małoletnia S. M. obecnie jest zdrowa, jedynie ze względu na stwierdzoną wadę wzroku nosi okulary. Koszt zakupu okularów w sierpniu 2014 r. wyniósł 180 zł.

Dowód: - dowód zakupu okularów - k. 21

- zeznanie przedstawicielki ustawowej powódki J. G.– k. 33-33v.; 58v.

Pozwany J. B. nadal jest zatrudniony w K. Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Ł. w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony jako strażak. Obecnie pracuje na stanowisku dowódcy zastępu i otrzymuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 3 272,67 zł netto miesięcznie. Wynagrodzenie jest wolne od zajęć komorniczych i sądowych. Poza wynagrodzeniem za pracę pozwany nie uzyskuje innych dochodów.

Pozwany nie posiada żadnych zadłużeń.

Dowód: - zaświadczenie (...) w Ł. z dnia 01.10.2014 r. - k. 14

- decyzja personalna nr (...) Komendanta Miejskiego (...) w Ł. z dnia 12.07.2012 r. - k. 15-16

- zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

Pozwany nadal mieszka w mieszkaniu należącym do jego żony w Ł. przy ul. (...). Łącznie w lokalu zamieszkują trzy osoby: pozwany, jego żona R. B. (z którą w dalszym ciągu pozostaje w nieformalnej separacji) i syn H. B.. Koszty utrzymania mieszkania oscylują wokół kwoty 730 zł miesięcznie, na co składają się opłaty: czynsz do spółdzielni mieszkaniowej - 260 zł, za wodę - 220 zł, za energię elektryczną - 220 zł, za gaz - 30 zł. Koszty związane z eksploatacją lokalu ponosi w całości pozwany. Pozwany uiszcza również opłatę za swój telefon komórkowy w wysokości 30 zł miesięcznie.

Dowód: - informacje ze spółdzielni mieszkaniowej dot. wysokości czynszu i opłat za wodę - k. 12, 16, 17-18

- zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

Pozwany i jego żona prowadzą oddzielne gospodarstwa domowe. Żona pozwanego pracuje zawodowo, jednak pozwany nie zna wysokości jej miesięcznych dochodów. J. B. od 2002 r. jest zobowiązany do łożenia na utrzymanie żony alimentów w kwocie 300 zł, zaś na syna H. - 200 zł miesięcznie. Alimenty na rzecz małżonki przekazuje w zasądzonej kwocie, zaś na rzecz syna płaci 400 zł miesięcznie. Poza przekazywanymi alimentami pozwany również partycypuje w innych wydatkach ponoszonych na rzecz syna (zakup odzieży, żywności). Syn pozwanego jest zdrowym dzieckiem, nosi jedynie okulary. Nie sprawia trudności wychowawczych.

Dowód: - zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

J. B. od października 2013 r. jest (...) Szkoły (...) w W. na Wydziale (...) Pożarowego. Obecnie studiuje na trzecim semestrze. Studia odbywają się w systemie niestacjonarnym i trwają cztery lata. Zajęcia prowadzone są w formie dwóch weekendowych zjazdów w miesiącu. Opłata za studia wynosi 2 209 zł za semestr i jest w całości ponoszona przez pozwanego.

Dowód: - decyzja z nr (...) z dnia 31.07.2013 r. o przyjęciu na studia - k. 20

- dowód opłaty czesnego za studia - k. 19

- zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

Pozwany cieszy się dobrym stanem zdrowia, jest osobą w pełni zdolną do pracy. Posiada jedynie problemy skórne wymagające stosowania odpowiednich maści, których miesięczny koszt wynosi około 30 zł.

Dowód: - zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

J. B. wraz z żoną R. B. jest właścicielem samochodu osobowego marki N. (...) z 1998 r. Oprócz tego pozwany nie posiada żadnego innego majątku.

Dowód: - zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

J. B. nie utrzymuje kontaktów z małoletnią córką S. M. ani w żaden sposób nie uczestniczy w jej życiu. Po raz ostatni widział ją kilkanaście lat temu w czasie sprawy o ustalenie ojcostwa. W chwili obecnej regularnie łoży na jej utrzymanie zasądzoną kwotę 300 zł miesięcznie tytułem alimentów.

Dowód: - zeznanie pozwanego J. B. - k. 49-52

Sąd zważył, co następuje:

Po wnikliwym przeanalizowaniu całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszym postępowaniu i po dokonaniu jego oceny w granicach przewidzianych w art. 233 § 1 kpc, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo wniesione przez małoletnią powódkę S. M. przeciwko pozwanemu J. B. o podwyższenie alimentów zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 krio rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszelkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi stosownie do art. 135 § 1 krio. Zaznaczyć przy tym należy, że ustalenie możliwości zarobkowych czy majątkowych zobowiązanego do alimentacji ma często charakter hipotetyczny, gdyż kryterium takich możliwości nie zawsze są zarobki osiągane w rzeczywistości przez zobowiązanego, lecz sama zdolność do uzyskania wyższego wynagrodzenia. Dlatego też Sąd rozstrzygając w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego opiera się nie na podstawie zarobków otrzymywanych przez stronę, lecz w oparciu o zarobki, które odpowiadają możliwościom zobowiązanego.

W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 krio), przy czym przez zmianę stosunków należy rozumieć zmianę okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego - istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Wynika z tego, że rozstrzygniecie o żądaniu opartym na art. 138 k.r.io. wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmniejszeniu lub zwiększeniu. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po wydaniu prawomocnego orzeczenia.

Z porównania stanu faktycznego istniejącego w czasie wyrokowania w sprawie sygn. akt III RC 3/10 oraz wyrokowania w niniejszej sprawie wynika, iż sytuacja bytowa małoletniej powódki i jej matki uległa zmianom, już choćby i z tego względu, że od tego czasu upłynął już okres pięciu lat. Oczywistym jest, iż w tym czasie zmianie uległy ceny podstawowych artykułów spożywczych, przemysłowych i usług, co wiąże się także ze wzrostem kosztów utrzymania powódki. Wskazać należy, że obecna sytuacja finansowa i bytowa matki powódki jest zbliżona do sytuacji jaka miejsce w czasie poprzedniej sprawy alimentacyjnej. Zarówno teraz, jak i uprzednio matka małoletniej zasadniczo pozostaje osobą bezrobotną, zaś jej głównym źródłem utrzymania - poza alimentami i świadczeniami rodzinnymi na rzecz dzieci - są stypendia uzyskiwane z tytułu odbywania stażu dla osób bezrobotnych (odnotować jedynie należy, iż na przestrzeni rozpatrywanego okresu wzrosła wysokość stypendium: w 2010 r. wynosiła 680 zł miesięcznie, zaś obecnie - 964 zł). Zmianie uległa natomiast sytuacja osobista J. G. - w chwili obecnej nie pozostaje już w związku małżeńskim z R. G., który mieszka oddzielnie. Tym samym R. G. nie partycypuje już w kosztach utrzymania mieszkania, który to ciężar w całości spadł na barki J. G. (choć nie można pominąć faktu, że obecnie koszty eksploatacyjne lokalu zajmowanego przez rodzinę powódki są niższe niż w 2010 r. ze względu na to, iż wówczas rodzina mieszkała w lokalu wynajmowanym od osoby prywatnej, teraz natomiast J. G. posiada mieszkanie komunalne, znacząco tańsze w użytkowaniu).

Nie można również pominąć okoliczności, iż postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie wykazało istotne zmiany w sytuacji życiowej powódki S. M. na przestrzeni w/w okresu. Zauważyć bowiem należy, że w roku 2013 małoletnia podjęła naukę poza miejscem zamieszkania, tj. w Technikum Hotelarskim w K., w związku z czym w trakcie roku szkolnego od poniedziałku do piątku przebywa w internacie szkoły, za co J. G. płaci 60 zł miesięcznie. Koszt wyżywienia małoletniej w internacie wynosi około 160 zł miesięcznie, w zależności od liczby dni roboczych w danym miesiącu. Wobec faktu, że internat jest nieczynny w dni wolne od nauki szkolnej, małoletnia zasadniczo weekendy spędza w domu rodzinnym i z tego też względu należało przyjąć za zasadny koszt dojazdu na trasie Z. Śl. - K. - Z. Śl. w wysokości około 160 zł miesięcznie. Z powyższego zestawienia wynika, że już tylko wyszczególnione wyżej wydatki związane z opłaceniem miejsca w internacie szkoły, kosztami wyżywienia i kosztami dojazdów znacznie przewyższają wysokość miesięcznych alimentów otrzymywanych przez powódkę od pozwanego, tj. 300 zł. Oczywistym jest natomiast, iż matka powódki, oprócz w/w wydatków, ponosi szereg innych kosztów związanych z utrzymaniem córki, w tym na zaspokojenie tak elementarnych potrzeb życiowych jak dodatkowe wyżywienie (poza posiłkami spożywanymi w internacie), zakup odzieży, środków higienicznych i środków czystości, doraźnych leków czy też zakup podręczników i przyborów szkolnych oraz innych wydatków szkolnych, niezbędnych z uwagi na kontynuowanie nauki w szkole ponadgimnazjalnej. Na powyższe cele niezbędna jest kwota rzędu 650 zł, w tym: około 250 zł zakup dodatkowej żywności, 200 zł tytułem zakupu odzieży i obuwia, około 100 zł - na zakup środków higienicznych i środków czystości, około 50 zł na wydatki szkolne (w rozbiciu na poszczególne miesiące), około 50 zł na zakup leków w razie chorób sezonowych.

Nie bez znaczenia również dla kosztów utrzymania małoletniej są wydatki związane z utrzymaniem mieszkania. Sąd dokonał weryfikacji podanych wydatków na podstawie przedłożonych do akt sprawy faktur VAT i rachunków. Dla potrzeb niniejszego postępowania przyjęto, iż miesięczne wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją mieszkania kształtują się na poziomie około 420 zł i składają się na nie: opłata za gaz – około 60 zł (cena jednej butli gazu), opłata za energię elektryczną – około 100 zł, czynsz – około 188 zł, opłata za wywóz nieczystości – około 69 zł. Biorąc pod uwagę, że w lokalu zamieszkują łącznie cztery osoby, to na małoletnią S. przypada 1/4 tych kosztów, a więc kwota około 105 zł miesięcznie. Usprawiedliwionymi są bowiem jedynie własne potrzeby uprawnionego do alimentów, również w zakresie potrzeb mieszkaniowych, a nie potrzeby także innych członków rodziny.

Dodatkowo zauważyć należy, że małoletnia S. M. z uwagi na stwierdzoną wadę wzroku nosi okulary. Koszt zakupu okularów dla powódki w sierpniu 2014 r. wyniósł 180 zł i został w całości poniesiony przez J. G.. Biorąc pod uwagę, że wada wzroku u małoletniej postępuje, istnieje konieczność relatywnie częstej wymiany okularów, co również w pewnym stopniu wpływa na wysokość stałych (regularnie ponoszonych) kosztów utrzymania powódki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że aktualny obowiązek alimentacyjny pozwanego J. B. względem powódki S. M. należy ustalić na wyższym poziomie niż dotychczas, tj. 300 zł miesięcznie na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl. z dnia 19.01.2010 r. w sprawie sygn. akt III RC 3/10, gdyż kwota 300 zł jest zdecydowanie zbyt niska w stosunku do wysokości aktualnych usprawiedliwionych miesięcznych kosztów utrzymania powódki, oscylujących wokół kwoty 1 130 zł. Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, iż małoletnia powódka reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową J. G. wykazała w sposób należyty, że od daty poprzedniego rozstrzygnięcia alimentacyjnego koszty utrzymania małoletniej wzrosły na tyle, aby skutkować to musiało podwyższeniem alimentów należnych powódce od pozwanego.

Zgodnie ze wskazaniami zawartymi w art. 135 krio zakres świadczeń alimentacyjnych zależy zarówno od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów, jak i od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego do alimentacji. Rozważając jednak przepisy art. 135 § 1 krio i art. 138 krio nie można abstrahować od obowiązków wynikających z innych przepisów. Art. 96 krio nakłada bowiem na rodziców obowiązek troski o fizyczny i duchowny rozwój dziecka, zaś wedle art. 133 § 1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, także wtedy, gdy nie znajduje się ono w niedostatku. Wobec treści tych przepisów uznać trzeba za trafny pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 06.01.2000 r., sygn. akt I CKN 1077/99, LEX nr 51637, że rodzic powinien dzielić się z dzieckiem nawet skromnym dochodem.

W odniesieniu do sytuacji materialnej i bytowej pozwanego J. B. stwierdzić należy, że od dnia wydania poprzedniego rozstrzygnięcia w przedmiocie alimentów w sprawie o sygn. III RC 3/10 uległa ona pewnym niewielkim zmianom na korzyść i nadal jest dobra. Zauważyć bowiem należy, że aktualnie, podobnie jak w czasie poprzedniej sprawy alimentacyjnej, pozwany jest zatrudniony w K. Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Ł. jako strażak, z tym, iż jego obecne wynagrodzenie kształtuje się na poziomie 3 272 zł netto w skali miesiąca, podczas gdy uprzednio jego pobory plasowały się na poziomie 2 815 zł netto miesięcznie (w 2010 r. pozwany zajmował stanowisko starszego ratownika - kierowcy, obecnie natomiast pełni funkcję dowódcy zastępu). Uznać należy że zwiększenie się wynagrodzenia pozwanego o kwotę ponad 450 zł netto w skali miesiąca świadczy o pewnej poprawie statusu materialnego pozwanego, nie mniej jednak należy odnotować, że większa część tej sumy jest „konsumowana” przez opłatę czesnego za studia, które pozwany podjął w 2013 r. celem podniesienia swoich kwalifikacji zawodowych, a w konsekwencji - zdobycia awansu służbowego. Pozwany bowiem uiszcza opłatę semestralną w kwocie 2 209 zł, rocznie 4 418 zł, co po przeliczeniu daje kwotę około 368 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie sytuacja ogólnożyciowa J. B. jest zbliżona do tej z 2010 r.: pozwany nadal zamieszkuje w Ł. w lokalu należącym do swojej żony, pozostaje z żoną w nieformalnej separacji, uiszcza alimenty na rzecz małżonki i syna.

Podkreślić należy, że zebrane w przedmiotowej sprawie dowody nie potwierdzają okoliczności podnoszonej przez pozwanego, że jego obecna sytuacja materialna jest trudna. W pierwszej kolejności zauważyć należy, że pozwany posiada stałą pracę w państwowej jednostce, która zapewnia mu regularny i pewny dochód w wysokości przekraczającej wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, które wyniosło w III kwartale 2014 r. 3 781,14 zł brutto, czyli 2 701,10 zł netto (komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 12.11.2014 r.). Pozwany nie posiada żadnych zadłużeń (kredytów, pożyczek). O tym, że sytuacja finansowa pozwanego nie jest tak niekorzystna jak starał się to wykazać w toku niniejszego procesu świadczy choćby i to, że pozwany - będąc w separacji z żoną - samodzielnie uiszcza wszelkie opłaty związane z utrzymaniem lokalu mieszkalnego, mimo iż prowadzi z żoną odrębne gospodarstwa domowe. Ponadto, skoro pozwanemu wystarcza środków finansowych na alimentowanie małżonki, która przecież jest osobą aktywną zawodowo, to uznać należy, że tym bardziej winien zabezpieczyć środki z przeznaczeniem na realizowanie obowiązku alimentacyjnego wobec córki, która z uwagi na pobieranie nauki w szkole ponadgimnazjalnej nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie.

Dlatego też, biorąc pod uwagę powyższe, Sąd doszedł do przekonania, że pozwany jest w stanie bez nadmiernego uszczerbku dla swoich usprawiedliwionych kosztów utrzymania wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego wobec córki S. M. w kwocie po 600 zł miesięcznie, tym bardziej, że od wielu lat w żaden inny sposób nie uczestniczy w wychowaniu małoletniej, nie utrzymuje z nią kontaktów w żadnej formie, a zatem jego jedynym wkładem w utrzymanie córki są przekazywane na jej rzecz alimenty. W ocenie Sądu kwota 600 zł miesięcznie jest adekwatna do aktualnej sytuacji finansowej i bytowej stron, w tym w szczególności do obecnej wysokości kosztów utrzymania małoletniej, które wynoszą około 1 130 zł oraz aktualnych możliwości zarobkowych pozwanego, które są znaczne. Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem powódki Sąd wziął jednak pod uwagę to, iż obowiązek alimentacyjny co do zasady obciąża obydwoje rodziców, a zatem również J. G., która podobnie jak pozwany jest osobą w pełni zdolną do podjęcia pracy, może również w formie świadczenia pieniężnego wykonywać swój obowiązek alimentacyjny względem małoletniej córki.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd w oparciu o treść art. 135 § 1 KRiO podwyższył alimenty od pozwanego J. B. na rzecz powódki S. M. do kwoty po 600 zł w skali miesiąca począwszy od dnia wniesienia pozwu, tj. od 03.09.2014 r. (pkt I wyroku).

W oparciu o z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zgodnie z którym kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, Sąd nakazał pozwanemu, aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty sądowej w sprawie, od której powódka była zwolniona (pkt II wyroku).

Rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie I nadano na podstawie art. art. 333 § 1 pkt 1 kpc (punkt III wyroku). Zgodnie z tym przepisem Sąd nadaje z urzędu wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty co do rat płatnych po wniesieniu powództwa. Powyższa reguła znajduje zastosowanie również w sprawach o podwyższenie alimentów.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Tomaszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Szynkura
Data wytworzenia informacji: